سایتوکین های التهابی در کشت سلول های آدنویید و لوزه بعد از آدنوتانسیلکتومی و در سلول های تک هسته ای خون محیطی: مطالعه مقایسه ای

زمینه و هدف: سایتوکین ها در تنظیم ایجاد التهاب و بیماری های التهابی نقش دارند. هیپرتروفی آدنویید و لوزه ها از جمله علل بیماری های سیستم تنفسی فوقانی کودکان است که متعاقب با عفونت های ویروسی و باکتریال مزمن موجب محدودیت و انسداد مجاری تنفسی فوقانی می گردد. به نظر می رسد تولید و ترشح سایتوکین های التهابی در بافت التهابی مجاری تنفسی فوقانی در تشدید این عوارض تاثیر به سزایی دارد. در این بررسی به منظور ارزیابی تغییرات التهابی و ترشح سایتوکین ها در مجاری تنفسی فوقانی، از لنفوسیت های لوزه ها بعد از عمل آدنوتونسیلکتومی استفاده شده و میزان این سایتوکین ها در بافت لوزه با سلول های تک هسته ای خون محیطی مقایسه شده است.روش بررسی: در این مطالعه، مایع رویی کشت سلولی 37 بیمار یک تا 12 ساله تحت آدنوتونسیلکتومی، از نظر میزان ifn-γ، tnf-α، il-1، il-6 و il-18 اندازه گیری شد و با سایتوکین های مترشحه از سلول های تک هسته ای خون محیطی (pmbc) این بیماران مقایسه گردید.یافته ها: نتایج نشان می دهد که مقادیر اینترفرون گاما و اینترلوکین هشت در بیماران مورد مطالعه به تفکیک بافت آدنویید و سلول های تک هسته ای خون محیطی و هم چنین میزان اینترفرون گاما، اینترلوکین یک و اینترلوکین هشت بین بافت لوزه و سلول های تک هسته ای خون محیطی متفاوت بوده و از نظر آماری قابل توجه است ولی tnf نزدیک به معنی دار آماری است و همبستگی بین داده های اینترلوکین شش در خون و بافت معنی دار است (02/0p=).نتیجه گیری: در بیماران با هیپرتروفی لوزه ها نقصان در فعالیت لنفوسیتی از طریق کاهش تولید سایتوکین های التهابی روند مقابله با عوامل عفونی و بیگانه را باعث می گردد. احتمالاً هیپرتروفی برگشت ناپذیر بافت لوزه ها پدیده نهایی این پروسه خواهد بود.